Seksueel misbruikt zijn is al een last op zich. De lange termijn effecten hiervan op je persoonlijke ontwikkeling en je leven zijn vaak verborgen/onbewust maar toch voelbaar. Een extra handicap, wat helaas vaak voorkomt, is wanneer je de moed hebt verzameld om je ervaring te delen, en vervolgens van je omgeving (bijv. familie) een reactie van ongeloof of scepsis te krijgt. Hierdoor is het lastig om rondom hen nog volledig jezelf te zijn, groeit er vaak spanning of, erger nog, ontstaan ruzies of langdurig stilzwijgen.
Oude koeien…
Wanneer de ervaringen van seksueel misbruik hebben plaatsgevonden in je vroege jeugd, dan kunnen de herinneringen hiervan vervagen. Je hebt deze herinneringen immers ook liever niet. Was het inderdaad wel zo gegaan? Heb ik iets uitgelokt? Zijn vragen die je onzeker kunnen maken. Zeker wanneer er grote consequenties in relatie tot andere familieleden aan verbonden zitten.
Het liefst laat je oude koeien in de sloot. Helaas ontken je daarmee tevens een stuk in jezelf, hierdoor raakt de verbinding met jezelf verstoort. En het is deze verstoring die onderhuids voor stress zorgt in nieuwe situaties, in relatie tot anderen.
Het verleden is essentieel voor de verbinding met jezelf
Er bestaat een snelle en efficiënte manier om deze belangrijke verbinding met jezelf te herstellen en optimaliseren. Dat kun je prima alleen. Door middel van situaties die nu je negatieve aandacht vragen, op een bepaalde manier te onderzoeken. Het zijn precies deze situaties die de perfecte ingang bieden om de verbinding met jezelf te herstellen.
Hoe herstel je de verbinding met jezelf?
Er bestaat een vorm van onderzoeken welke The Work (de 4 vragen) wordt genoemd, ontwikkelt door de Amerikaanse Byron Katie. Ik heb sinds 2003 de grootste innerlijke transformaties bereikt door dit onderzoek op mezelf toe te passen. Byron heeft hier verschillende boeken over geschreven. Op haar website[1] vind je gratis formulieren en toelichting waarmee je dit onderzoek kunt doen. In beginsel is deze vorm van kijken lastig om alleen te doen. Onze mind (geest) is snel en slim en leidt ons makkelijk om de tuin, zeker wanneer het gaat om jezelf, de ander, of de situatie zuiver waar te nemen – zonder gekleurd verhaal. Door het eerste en wellicht tweede onderzoek samen met een geoefend coach te doen, kun je vertrouwen op diens alertheid op mogelijke valkuilen en blinde vlekken vanuit je verleden, tijdens het onderzoek.
Ideeën waarop je kunt reflecteren
Wanneer je met een open mind op de volgende ideeën reflecteert zal dit jou helpen om vanuit een breder perspectief het onderzoek en de 4 vragen te kunnen doen.
Houden van wat is
“Houden van wat is” – We lijden als we in een gedachte geloven die in strijd is met wat is. The Work laat zien dat wat volgens jou niet zou mogen gebeuren, moest gebeuren. Simpelweg omdat het gebeurde – geen enkel denken ter wereld kan dat veranderen. En let op: dit is iets anders dan de situatie gedogen of goedkeuren. Het betekent dat je kunt kijken zonder weerstand en verwarring van je innerlijke strijd. Niemand wil seksueel misbruikt worden, niemand wilt dat een geliefde ziek wordt, maar wat helpt het om er mentaal tegen te strijden? Toch gaan we meestal deze innerlijke strijd aan en weten we niet hoe we het moeten stoppen. Houden van wat is – is stoppen om tegen de realiteit in te gaan. Vanuit verwarring en innerlijke strijd is effectieve actie vrijwel onmogelijk. Wanneer we deze strijd kunnen stoppen door te leren onderzoeken wordt actie eenvoudig, vloeiend, vriendelijk en vrij van angst.
Bij je eigen zaken blijven
In de wereld waarin we leven zijn slechts drie soorten zaken te onderscheiden:
- Die van jouzelf – waar jij invloed op heb
- Die van een ander – waar die ander invloed op heeft
- Die van het Leven/toeval/Universum/God (noem het wat je wilt) – waar jij of anderen geen invloed op hebben
Veel van onze stress wordt veroorzaakt omdat we mentaal buiten onze eigen zaken leven. Zodra je dat (ongevraagd) doet creëer je (onbewust) afscheiding tussen jou en de situatie vanuit een oordeel dat je hebt. Als ik ongevraagd advies geef zal een ander dat vrijwel altijd als kritiek ervaren. Aangezien het mijn intentie is om te helpen streef ik daarmee mijn doel voorbij. Is mijn hulp zuiver liefde (omarmend)? Of zit er ook een oordeel bij vanuit bezorgdheid of wat dan ook?
Mentaal in iemands anders zaken zitten weerhoudt je om aanwezig te zijn in die van jou. Dan ben je afgescheiden van jezelf en verwonder je jezelf over het feit dat je leven niet stroomt. “Denken dat ik weet wat het beste is voor anderen is me buiten mijn zaken begeven. Zelfs uit naam der liefde is het pure arrogantie en het resultaat is spanning, zorg en angst. Weet ik wat goed is voor mij? Dat is mijn enige zaak. Laat ik daar aan werken voor ik probeer jouw problemen voor je op te lossen”
“Wanneer je de drie soorten zaken goed genoeg begrijpt om bij je eigen zaken te blijven, kan het je leven een vrijheid geven die je nauwelijks kunt voorstellen. De volgende keer dat je stress of onbehagen voelt, stel jezelf de vraag: in wiens zaken zit ik? Alleen al het opmerken dat je in andermans zaken zit, kan je terugbrengen bij je schitterende zelf”[2]
Je gedachten met begrip tegemoet treden
We hebben geleerd om onze gedachten automatisch voor waar aan te nemen. Wetenschappelijk onderzoek[3] heeft aangetoond hoe gedachten ontstaan en hoe onbetrouwbaar deze in loop der tijd worden. Dit geldt nog meer voor de patronen en overtuigingen die we o.b.v. deze gedachten met ons meedragen.
Vrijwel niemand is in staat om zijn denken te controleren. Het gaat erom dat je gedachten met begrip tegemoet treedt, dan laten ze jou los.
“Gedachten zijn als een briesje, als bladeren aan de bomen of als vallende regendruppels. Ze verschijnen zo maar en door onderzoek kunnen we bevriend met ze raken. Zou je twisten met een regendruppel? Regendruppels zijn niet persoonlijk, onze gedachten evenmin. Als een pijnlijk concept eenmaal met begrip is tegemoet getreden, dan kun je het, als het weer terugkomt, misschien interessant vinden. Wat ooit een nachtmerrie was, is nu alleen maar interessant. De volgende keer dat het opduikt vind je het misschien grappig. De keer daarop merk je het misschien niet eens meer op.”[4]
Marlène, 52: “Ongelooflijk… dat het zo simpel is. De frustratie en angst voor mijn vader heeft geleid tot een automatisch reactiepatroon in mezelf. Deze projecteer ik onbewust op mijn partner. Ik kleur daarmee situaties tussen ons, en meen mij bij voorbaat te moeten beschermen. Deze beschermingsreactie werkt precies het gedrag in de hand waarvoor ik juist zo bang was en hierdoor zie ik mijn ‘verhaal’ ten onrechte bevestigd. Wat een bevrijding dat ik dit mechanisme nu doorzie!”
Voorbeelden van problemen of situaties die je binnen 1 onderzoek oplost zijn:
- Ik heb de goedkeuring van mijn familie nodig
- Ik ben boos op Bas omdat hij mij diep heeft gekwetst
- Mijn moeder deed niets om het incest te stoppen
- Chantal moet ophouden met mij advies te geven
- Jan bepaalt alles voor mij en laat mij niet in mijn waarde
Ik hoor nergens bij, anderen sluiten mij buiten
Doorbreek je gedachten patronen die onbewust jaren vat op je hadden, en die nu van invloed zijn op je dagelijkse leven. Klik hier voor meer informatie om het onderzoek in één sessie samen te doen.
[2] Byron Katie: Vier vragen die je leven veranderen – Loving what is, geschreven met Stephen Mitchell ISBN 978-90-225-3574-5 (2002)
[3] Daniel Kahneman, Thinking, Fast and Slow, YOUTUBE http://youtu.be/sVcrKmoMqpc
[4] Byron Katie: Vier vragen die je leven veranderen – Loving what is, geschreven met Stephen Mitchell ISBN 978-90-225-3574-5 (2002)
