Maand: januari 2015

Blijf jij wachten totdat het ongeloof en de scepsis van jouw omgeving stopt, voordat je zichtbaar durft te zijn?

door

positieve_actie

Seksueel misbruikt zijn is al een last op zich. De lange termijn effecten hiervan op je persoonlijke ontwikkeling en je leven zijn vaak verborgen/onbewust maar toch voelbaar. Een extra handicap, wat helaas vaak voorkomt, is wanneer je de moed hebt verzameld om je ervaring te delen, en vervolgens van je omgeving (bijv. familie) een reactie van ongeloof of scepsis te krijgt. Hierdoor is het lastig om rondom hen nog volledig jezelf te zijn, groeit er vaak spanning of, erger nog, ontstaan ruzies of langdurig stilzwijgen.

Oude koeien…
Wanneer de ervaringen van seksueel misbruik hebben plaatsgevonden in je vroege jeugd, dan kunnen de herinneringen hiervan vervagen. Je hebt deze herinneringen immers ook liever niet. Was het inderdaad wel zo gegaan? Heb ik iets uitgelokt? Zijn vragen die je onzeker kunnen maken. Zeker wanneer er grote consequenties in relatie tot andere familieleden aan verbonden zitten.

Het liefst laat je oude koeien in de sloot. Helaas ontken je daarmee tevens een stuk in jezelf, hierdoor raakt de verbinding met jezelf verstoort. En het is deze verstoring die onderhuids voor stress zorgt in nieuwe situaties, in relatie tot anderen. 

Het verleden is essentieel voor de verbinding met jezelf
Er bestaat een snelle en efficiënte manier om deze belangrijke verbinding met jezelf te herstellen en optimaliseren. Dat kun je prima alleen. Door middel van situaties die nu je negatieve aandacht vragen, op een bepaalde manier te onderzoeken. Het zijn precies deze situaties die de perfecte ingang bieden om de verbinding met jezelf te herstellen. 

Hoe herstel je de verbinding met jezelf?
Er bestaat een vorm van onderzoeken welke The Work (de 4 vragen) wordt genoemd, ontwikkelt door de Amerikaanse Byron Katie. Ik heb sinds 2003 de grootste innerlijke transformaties bereikt door dit onderzoek op mezelf toe te passen. Byron heeft hier verschillende boeken over geschreven. Op haar website[1] vind je gratis formulieren en toelichting waarmee je dit onderzoek kunt doen. In beginsel is deze vorm van kijken lastig om alleen te doen. Onze mind (geest) is snel en slim en leidt ons makkelijk om de tuin, zeker wanneer het gaat om jezelf, de ander, of de situatie zuiver waar te nemen – zonder gekleurd verhaal. Door het eerste en wellicht tweede onderzoek samen met een geoefend coach te doen, kun je vertrouwen op diens alertheid op mogelijke valkuilen en blinde vlekken vanuit je verleden, tijdens het onderzoek. 

Ideeën waarop je kunt reflecteren
Wanneer je met een open mind op de volgende ideeën reflecteert zal dit jou helpen om vanuit een breder perspectief het onderzoek en de 4 vragen te kunnen doen. 

Houden van wat is
“Houden van wat is” – We lijden als we in een gedachte geloven die in strijd is met wat is. The Work laat zien dat wat volgens jou niet zou mogen gebeuren, moest gebeuren. Simpelweg omdat het gebeurde – geen enkel denken ter wereld kan dat veranderen. En let op: dit is iets anders dan de situatie gedogen of goedkeuren. Het betekent dat je kunt kijken zonder weerstand en verwarring van je innerlijke strijd. Niemand wil seksueel misbruikt worden, niemand wilt dat een geliefde ziek wordt, maar wat helpt het om er mentaal tegen te strijden? Toch gaan we meestal deze innerlijke strijd aan en weten we niet hoe we het moeten stoppen. Houden van wat is – is stoppen om tegen de realiteit in te gaan. Vanuit verwarring en innerlijke strijd is effectieve actie vrijwel onmogelijk. Wanneer we deze strijd kunnen stoppen door te leren onderzoeken wordt actie eenvoudig, vloeiend, vriendelijk en vrij van angst. 

Bij je eigen zaken blijven
In de wereld waarin we leven zijn slechts drie soorten zaken te onderscheiden:

  1. Die van jouzelf – waar jij invloed op heb
  2. Die van een ander – waar die ander invloed op heeft
  3. Die van het Leven/toeval/Universum/God (noem het wat je wilt) – waar jij of anderen geen invloed op hebben 

Veel van onze stress wordt veroorzaakt omdat we mentaal buiten onze eigen zaken leven. Zodra je dat (ongevraagd) doet creëer je (onbewust) afscheiding tussen jou en de situatie vanuit een oordeel dat je hebt. Als ik ongevraagd advies geef zal een ander dat vrijwel altijd als kritiek ervaren. Aangezien het mijn intentie is om te helpen streef ik daarmee mijn doel voorbij. Is mijn hulp zuiver liefde (omarmend)? Of zit er ook een oordeel bij vanuit bezorgdheid of wat dan ook? 

Mentaal in iemands anders zaken zitten weerhoudt je om aanwezig te zijn in die van jou. Dan ben je afgescheiden van jezelf en verwonder je jezelf over het feit dat je leven niet stroomt. “Denken dat ik weet wat het beste is voor anderen is me buiten mijn zaken begeven. Zelfs uit naam der liefde is het pure arrogantie en het resultaat is spanning, zorg en angst. Weet ik wat goed is voor mij? Dat is mijn enige zaak. Laat ik daar aan werken voor ik probeer jouw problemen voor je op te lossen” 

“Wanneer je de drie soorten zaken goed genoeg begrijpt om bij je eigen zaken te blijven, kan het je leven een vrijheid geven die je nauwelijks kunt voorstellen. De volgende keer dat je stress of onbehagen voelt, stel jezelf de vraag: in wiens zaken zit ik? Alleen al het opmerken dat je in andermans zaken zit, kan je terugbrengen bij je schitterende zelf”[2] 

Je gedachten met begrip tegemoet treden
We hebben geleerd om onze gedachten automatisch voor waar aan te nemen. Wetenschappelijk onderzoek[3] heeft aangetoond hoe gedachten ontstaan en hoe onbetrouwbaar deze in loop der tijd worden. Dit geldt nog meer voor de patronen en overtuigingen die we o.b.v. deze gedachten met ons meedragen.  

Vrijwel niemand is in staat om zijn denken te controleren. Het gaat erom dat je gedachten met begrip tegemoet treedt, dan laten ze jou los. 

“Gedachten zijn als een briesje, als bladeren aan de bomen of als vallende regendruppels. Ze verschijnen zo maar en door onderzoek kunnen we bevriend met ze raken. Zou je twisten met een regendruppel? Regendruppels zijn niet persoonlijk, onze gedachten evenmin. Als een pijnlijk concept eenmaal met begrip is tegemoet getreden, dan kun je het, als het weer terugkomt, misschien interessant vinden. Wat ooit een nachtmerrie was, is nu alleen maar interessant. De volgende keer dat het opduikt vind je het misschien grappig. De keer daarop merk je het misschien niet eens meer op.”[4] 

Marlène, 52: “Ongelooflijk… dat het zo simpel is. De frustratie en angst voor mijn vader heeft geleid tot een automatisch reactiepatroon in mezelf. Deze projecteer ik onbewust op mijn partner. Ik kleur daarmee situaties tussen ons, en meen mij bij voorbaat te moeten beschermen. Deze beschermingsreactie werkt precies het gedrag in de hand waarvoor ik juist zo bang was en hierdoor zie ik mijn ‘verhaal’ ten onrechte bevestigd.  Wat een bevrijding dat ik dit mechanisme nu doorzie!”

Voorbeelden van problemen of situaties die je binnen 1 onderzoek oplost zijn:

  • Ik heb de goedkeuring van mijn familie nodig
  • Ik ben boos op Bas omdat hij mij diep heeft gekwetst
  • Mijn moeder deed niets om het incest te stoppen
  • Chantal moet ophouden met mij advies te geven
  • Jan bepaalt alles voor mij en laat mij niet in mijn waarde
    Ik hoor nergens bij, anderen sluiten mij buiten

Doorbreek je gedachten patronen die onbewust jaren vat op je hadden, en die nu van invloed zijn op je dagelijkse leven. Klik hier voor meer informatie om het onderzoek in één sessie samen te doen.

[1] www.byronkatie.com/nl 

[2] Byron Katie: Vier vragen die je leven veranderen – Loving what is, geschreven met Stephen Mitchell ISBN 978-90-225-3574-5 (2002)

[3] Daniel Kahneman, Thinking, Fast and Slow, YOUTUBE http://youtu.be/sVcrKmoMqpc

[4] Byron Katie: Vier vragen die je leven veranderen – Loving what is, geschreven met Stephen Mitchell ISBN 978-90-225-3574-5 (2002)

Seksueel misbruikt en beroemd

door

In de U.S. stond de maand april, van 2014, in het teken van seksueel misbruik. Gedurende die maand spraken onderstaande beroemdheden zich uit. 

Tori Amos, 22 augustus 1963
Singer / songwriter Tori Amos begon haar carrière in de muziek in de vroege jaren ’80. Zoals met de meeste kunstenaars, was haar verleden de inspiratie voor haar songmateriaal. Toen ze 21 jaar oud was, gaf ze een vreemde een lift die naar huis wilde. Deze man hield een mes op haar keel en verkrachtte Amos. Die ervaring werd opgetekend in haar lied “Me and Gun.” 

SHEILA E. (Escovedo), 12 december 1957
Sheila E. groeide op in een huis vol muziek. Ze werkte samen met haar vader, die zelf een percussionist was. Maar niet alles in haar jeugd was perfect. Op de leeftijd van vijf jaar, werd ze verkracht door een oppas. “Jaren later gaf zij haar trauma uit handen aan de Heer, waardoor zij haar lasten, waar ze lang mee rondliep, kon loslaten”.

Ashley Judd, 19 april 1968
Vorig jaar overwoog Ashley Judd om in de politiek te gaan, maar tijdens een toespraak op de George Washington University, in plaats van te praten over politiek, sprak Judd zich uit over het feit dat zij drie keer verkrachting heeft overleeft. In haar memoires, Kiss the Girls schreef de actrice over haar pijnlijke tijd in haar jeugd. Tijdens haar speech spoorde Judd andere overlevenden van verkrachting en aanranding aan om niet te zwijgen. “We hebben allemaal de moed hebben om erover te praten, omdat we zo ziek zijn als onze geheimen, en de schaamte houdt ons in isolement.” 

Teri Hatcher, 8 december 1964
Toen ze vijf jaar oud was, begon haar oom met de verkrachtingen, het misbruik duurde enkele jaren. Echter, de “Desperate Housewives” ster durfde pas als volwassene de moed te verzamelen om naar voren te komen nadat ze vernam dat haar oom ook een 14-jarige had verkracht die later zelfmoord pleegde. Haar verklaring hiel erbij om, haar oom voor 14 jaar achter de tralies te krijgen. 

Madonna, 16 augustus 1958
Geboren in Bay City, Michigan, verhuisde Madonna als 19-jarige naar New York City om haar dromen om een ster te worden na te jagen. Madonna onthulde onlangs dat ze werd verkracht tijdens haar eerste jaar in de Big Apple. In een cover essay verhaal uit Harper’s Bazaar, onthulde zij hoe ze naar het dak van een gebouw werd gesleept met het mes op haar keel en werd verkracht. Vastbesloten om het te maken in New York, zei Madonna: “Het was moeilijk en eenzaam, ik moest het lef en de kracht uit mezelf halen”

Oprah Winfrey, 29 januari 1954
Het succes van haar talkshow om miljoenen kijkers te boeien was mede door haar vermogen om haar gasten en haar publiek een respectvol podium te geven. Zij is zelf altijd een open boek geweest en sprak  over de traumatische tijd in haar jeugd. Haar verleden is verfilmd in “The Color Purple”. Winfrey was slechts 9 jaar oud toen zij werd verkracht door een oudere neef. Winfrey verklaarde dat deze ervaring ten grondslag lag aan haar promiscue gedrag als tiener. 

Pamela Anderson, 1 juli 1967
Terwijl veel tienermeisjes hun maagdelijkheid verliezen aan hun middelbare school geliefden of jeugd vriendjes, was Pamela haar eerste seksuele ervaring zonder wederzijds goedvinden. De “Baywatch” ster heeft de traumatische ervaring voor het grootste deel van haar leven mentaal geblokkeerd en pas onlangs vertelde zij over deze ervaring aan haar moeder. “Terugkijkend, was het verschrikkelijk”, zegt Anderson. “Het voelde alsof iedereen wist dat ik seks had gehad, alsof het getatoeëerd stond op mijn voorhoofd.”

Mackenzie Phillips, 10 november 1959
Mackenzie Phillips kwam uit volksmuziek royalty. Haar vader John Phillips was de frontman van de Mamas & the Papas maar in plaats van zijn dochter te beschermen tegen schade, was hij er de oorzaak van. Tijdens een interview met Oprah Winfrey, onthulde de “One Day At A Time” ster dat haar overleden vader haar verkrachtte. Als volwassene, confronteerde ze hem door te zeggen: “We moeten praten over toen je me verkrachtte” waarop hij naar verluidt antwoordde: “Je bedoelt toen we de liefde bedreven?” 

Mary J. Blige, 11 januari 1971
Mary J. Blige werd tot koningin van de hip-hop soul gekroond. Fans van overal in de wereld konden zich vereenzelvigen met de pijn en verdriet in haar stem in het nummer “Be Happy”. Blige gaf zich bloot over haar gevoel na verkracht te zijn geweest door een vriend van de familie op slechts 5 jarige leeftijd, en hoe dit van invloed is geweest tijdens haar opgroeien tot volwassene. “Ik herinner me het gevoel, letterlijk direct voordat het gebeurde, ik kon gewoon niet geloven dat deze persoon dit met mij zou gaan doen,” zei Blige. “Deze gebeurtenis heeft me mijn hele leven achtervolgd. De schaamte die ik voelde doordat ik dacht dat het mijn schuld was – leidde tot het geloof dat ik niets waard was”.

Anne Heche, 25 mei 1969
Anne Heche heeft haar moeilijke jeugd en de effecten op haar volwassen leven geopenbaard. Zij is herhaaldelijk verkracht, door haar eigen vader, vanaf kleuter zijnde totdat ze 12 jaar oud werd. Heche kreeg daardoor ook herpes. De “Six Days Seven Nights” ster zei dat haar moeder aannam aan dat het luieruitslag was en weigerde om haar mee te nemen naar de dokter. Heche en haar moeder zijn van elkaar vervreemd nadat zij haar moeder confronteerde over het seksueel misbruik. Haar moeder stelt dat Heche liegt.

Fran Drescher, 30 september 1957
Fran Drescher staat bekend om haar karakteristieke lach, maar in 1985, was het incident dat haar overkwam zeker niet om te lachen. Twee mannen braken haar huis in Los Angeles in. Terwijl de ene alles doorzocht, verkrachtte de ander Drescher en een vriendin van haar. Haar toenmalige echtgenoot Peter Jacobson was vastgebonden, geslagen en gedwongen om het hele voorval te bekijken. “The Nanny” ster zei het duurde een lange tijd om te herstellen en nog langer om de verkrachting openbaar te maken. 

Maya Angelou, 4 april 1928
Maya Angelou is misschien wel een van de grootste dichters van onze tijd, maar als kind, overleefde ze een dusdanig traumatische incident, dat deze haar stom liet. Na de scheiding van haar ouders, werd Angelou naar haar oma (moeder van haar vader) gestuurd om daar te leven. Tijdens een bezoek terug naar huis, verkrachtte de vriend van haar moeder de toen zeven-jarige Angelou. Haar ooms namen het recht in eigen handen en doodde haar aanvaller. Angelou bleef voor jaren stom.

Bron

De Wet van Aantrekking: geldt die ook in crisistijd?

door

Is dat iets wat met dat zweverige gedoe van ‘The Secret’ te maken heeft? Ja, de schrijvers baseren hun theorie op deze wet.. Maar dit betekent niet dat het een ‘bestelapparaat’ voor roem en rijkdom is. De Wet van Aantrekking is simpelweg een natuurwet die altijd actief is, niets zweverigs dus. Het is een feit dat je aantrekt waar je veel over na denkt. Er is geen oordeel wat betreft de vraag of een bepaalde gedachte “goed” of “slecht” is dan wel of de betreffende omstandigheid “verdiend” of “onverdiend” is. De Wet van Aantrekking is neutraal. Het oordeelt niet en straft of beloond niet. Het dient gewoon om bij elkaar te brengen, zoals energie.

We ervaren de Wet van Aantrekking allemaal. Het is namelijk ook het mechanisme achter ‘beginnersgeluk’. Tijdens het spelen van een volkomen nieuw spel, ligt onze focus op winnen. Door onze onwetendheid zijn we nog vrij van zelfsabotage, welke door bijvoorbeeld belemmerende overtuigingen ontstaat. Dit is ook het soort onwetendheid waaraan het Oudhollands gezegde “Het geluk is met de dommen” refereert. 

Hoe verander je dan een negatieve overtuiging die schuil gaat achter een doel dat je wilt bereiken? Dit doe je door je bewust te worden van persoonlijk thema’s die verbonden zitten aan die overtuiging, en daar de angel uit halen.

Ervaar jij als ondernemer dat de winst van je inzet achterblijft? Kamp je regelmatig met stress waardoor je weinig geniet? Laura Elsman, camerajournalist, volgde 1 coachingsessie bij De Levensloopstylist:
“Het is net of Deirdre op mijn focus-en-reset-knop heeft gedrukt. Dit heeft mij extra blijdschap, meer energie en een zeer opgeruimd gevoel opgeleverd. Hierdoor functioneer ik beter, zit ik lekkerder in mijn vel en ervaar ik meer zakelijk succes.” 
Voor meer informatie, bezoek www.levensloopstylist.nl of bel met 06-14682724

Als hij nog had geleefd dan zou hij vandaag 74 jaar zijn geworden: Mijn vader…

door

Ik betreurde zijn dood niet, nu al 19 jaar geleden. Niet omdat ik een hekel aan hem heb, of hem nog iets kwalijk neem, maar gewoon omdat ik altijd vreselijk bang voor hem was.

Dit is mijn brief aan hem:

Lieve pappa,

Als_hij_nog_had_geleefdJij bent de voedingsbodem waaruit ik ben gegroeid tot wie ik nu ben. Amper 2 weken geleden heb ik de 45 jaar bereikt. Ik run mijn eigen praktijk en leef mijn passie in werk: anderen, los van omstandigheden, de kracht in zichzelf helpen ontdekken, zich met die kracht verbinden en een leven ervaren van geluk en succes. Ik heb een super lieve vriend met wie ik een prachtige dochter heb gekregen. We hebben allemaal voor elkaar gekozen en bewandelen dagelijks de weg waarin we eerlijk naar onszelf en de ander toe keuzes maken in ons eigen belang. Want als ik goed voor mezelf zorg dan ben ik een betere moeder en een lievere partner. 

Ik heb een harde maar ook zeer sterke leerschool gehad. Jij was ook een product van je opvoeding. Fysiek geweld kende je als slachtoffer en als dader. Je was aan de buitenkant stoer en leek geen angst te kennen. Het vreemdelingenlegioen leek een antwoord te zijn op jou innerlijke zoektocht. Helaas heeft dat avontuur er toe bijgedragen dat je enorm wreed kon zijn en jezelf verloor in allerlei aardse verslavingen. Bij jou waren alle polen vertegenwoordigd. Je kon koken als de beste en liet de lekkerste hapjes van je bord voor mij. Je kon super lief en romantisch zijn, maar je kon ook verbaal en fysiek de hardste klappen uitdelen.

Ik betekende alles voor je, maar je verwarde mijn rol als jouw kind met die van een volwassen vrouw. Je had geen benul dat door de onvoorwaardelijke liefde die een kind naar z’n ouders heeft, deze geen goed verweer kon bieden tegen jouw seksuele verlangens. Je dagelijkse woede uitspattingen wisselende zich af met goedmakende verwennerij. Mooie muziek draaien, mooie cadeautjes, lieve woorden. Beide uitersten waren even echt. Ik hield van je en vreesde je. Alles was op z’n minst gezegd flink verwarrend. Die verwarring heeft bij mij heel wat jaren doorgewerkt.

Ergens verloor ik mezelf, met een dieptepunt 3 maanden na jouw dood… Ik hoefde toen niet meer bang te zijn voor jouw woede… dus ik kon zelf kiezen, ik kon doen wat ik wilde… door mijn pijn, toentertijd ondragelijk, zag ik maar 1 uitweg. Gelukkig was het niet mijn tijd en werd er ingegrepen. Ik heb mijn poging overleefd.

Mijn jeugd is de oorzaak geweest dat ik mij verder ben gaan verdiepen in vele theorieën, gedachte goeden en studies ben gaan volgen. “If it doesn’t kill you, it makes you stronger “– was letterlijk van toepassing op mij. De verbanden tussen oorzaak en gevolg werden mij steeds duidelijker. Mijn overlevingsmechanismen, mijn patronen, waarden en normen vormden mijn hele leven. Ik had flink moed nodig om op een bepaald moment te kiezen tussen: leven vanuit mijn verleden of de balans opmaken en nieuwe keuzes maken. Waar wordt ik nou in hemelsnaam blij van? What the f… als dat niet past in mijn oorspronkelijke beperkte – uit angst opgebouwde plaatje?

Als ik 1 ding zeker weet dan is dat onze ervaringen ons beïnvloeden, maar het is aan onszelf, als volwassenen, of wij deze beïnvloeding een positief of negatief effect laten hebben op het leven dat wij nu leiden en dat wat nog voor ons ligt.

Jij pappa, zei altijd ironisch genoeg: ben je een leider of een lijder?

Ik heb 7 jaar geleden definitief gekozen om een leider te zijn. Ik heb gezien dat ook jij slechts een product van je verleden was en dat het je niet is gelukt om daar boven uit te rijzen. Jij hebt mij laten zien hoe destructief het is als je een gevangene van jezelf blijft. Naast de pijn die je aanrichtte heb je ook laten zien wat liefhebben is. Ik kies er voor om te behouden waar ik blij van word. Dat wat verdriet heeft gedaan is een duidelijke grens waar ik mijzelf niet (meer) mee inlaat. En dit is precies wat vergeving voor mij betekent.

Dankbaar dat ik deze balans voel en leef, kan ik terugkijken op een leerzame opvoeding ipv dat mijn opvoeding de gevangenis van mijn geest is gebleven. 

Ik steek vandaag een kaars voor je op en weet diep van binnen dat jij HET in een volgend leven heel anders gaat doen!

Je dochter

 

© 2012 -2024 levensloopstylist
Facebook De Levensloopstylist