Maand: april 2016

Stress wordt tegenwoordig vaak voor lief genomen als deel van het leven.

Ik onderken dat er zoiets als ‘positieve’ stress bestaat, dit helpt ons groeien en presteren. Toch is de meeste (structurele) stress chronisch, beschadigend en ongezond. Hieronder tref je een lijst met 23 signalen van ongezonde stress in je leven.

Wil je ook weten wat je eraan kunt doen, lees dan vooral verder!

In je hoofd

1 – Moeite met concentreren
2 – Moeite hebben met het maken van beslissingen
3 – Negatieve kijk op het leven
4 – angstige of stormende gedachten
5 – Constant zorgen maken

Emotioneel

6 – structurele humeurigheid
7 – Prikkelbaarheid of opvliegende buien
8 – Agitatie, woede en het onvermogen om te ontspannen
9 – je overspoeld voelen door het leven
10 – je eenzaam en geïsoleerd voelen
11 – Depressie of algemene onvrede

In je lijf*

12 – Pijnen in het lichaam
13 – diarree of constipatie, darmproblemen
14 – misselijkheid, duizeligheid, draaierigheid
15 – Pijn op de borst, snelle hartslag, hartkloppingen
16 – Verlies van libido
17 – Regelmatig verkouden / griep

In je gedrag

18 – minder of meer eten
19 – Slapen – te veel of te weinig
20 – Jezelf isoleren van anderen
21 – uitstellen of verwaarlozen van de verantwoordelijkheden van je leven
22 – Het gebruik van alcohol, sigaretten of drugs om te ontspannen, of in overmaat
23 – Nerveuse gewoonten

We zijn vaak geneigd om stress te wijten aan factoren buiten onszelf. Zoals een (te) hoge werkdruk en/of eisen van anderen. Maar wanneer we inzoomen ligt de kern van stress in onhandig zelfmanagement.

Hoe bedoel je? Zal je denken!

Stress ontstaat vaak wanneer het lijkt dat we geen keuze hebben, we gedwongen worden. Stress ontstaat wanneer we een grens in onszelf overschrijden. De fysieke en mentale reacties op deze stress worden in gang gezet door chemische reacties van ons eigen hormonale- en centrale zenuwstelsel. Beiden geven daarmee een belangrijk signaal af:  je gaat voorbij aan een persoonlijke (gevoelsmatige) grens, of je laat een ander hieraan voorbij gaan. Door bijvoorbeeld:

a)    Te veel hooi op je vork te nemen
b)   Te veel verantwoordelijkheid naar je toe te trekken
c)    Je te laten manipuleren – je te veel te laten opleggen
d)   Meer van jezelf te verlangen dan reëel is – De lat te hoog te leggen

Effectief zelfmanagement

Hoe vaak laten we ons leiden door urgentie? Urgentie is voor hem die ‘m heeft uitermate belangrijk en die zal er alles aan doen om tot resultaat te komen. En dat is prima, het is zelfs een goedrecht. Maar zodra jij urgentie overneemt is het belangrijk dat je daarin trouw blijft aan jezelf en de reële mogelijkheden die je hebt. En dan bedoel ik uiteraard andere kwesties dan E.H.B.O e.d..

Vanuit het oogpunt een ander ter wille te willen zijn, of uit angst voor verlies/afwijzing, is het essentieel om toch trouw te blijven aan je eigen grenzen. Vaak gaat deze overschrijding onbewust en springen we in actie voordat we de zaak goed hebben overzien – en dat is onhandig zelfmanagement.

Structureel gehaast en onder (te) grote spanning bezig zijn leidt naast de bovengenoemde 23 punten ook nog tot in-efficiency EN last but not least: je verliest belangrijke momenten uit het oog waar veel voldoening te halen valt.

VOL-DOEN voor voldoening

Waarom is voldoening ervaren zo belangrijk?

a)    Het geeft je een gevoel van geluk
b)   Je ademt dieper
c)    Het niveau van stress/cortisol in je lijf daalt
d)   Het maakt creatief waardoor je effectiever wordt
e)    Doet je beter in vel zitten
f)     Maakt je gezellig en blij

Hoe ontwikkel je dan dus effectief zelfmanagement? Door de volgende keer dat je voelt dat je voorbij een grens gaat, of dat er iets van je wordt verwacht wat onhaalbaar lijkt, je BESEFT dat je altijd de keuze hebt om de kwestie bespreekbaar te maken. Hou jezelf en de ander voor ogen dat het hier altijd gaat om een win-win. De partij die iets van jou verlangt (ook als je dit zelf bent) – en je huidige vermogen – UITEENZETTEN. Vragen om hulp waar nodig, en een aanpak bespreken die beter aansluit op de mogelijkheden voor een volgende keer. Ook wel bekend onder de noemer voortschrijdend inzicht.

Wil je samen kijken waar/hoe je stress in jouw leven kunt transformeren? Tijdens één sessie krijg je inzicht om jouw stress te (h)erkennen en doeltreffende stappen te zetten. Je herpakt regie over jezelf in werk & privé EN je voelt je weer vrij EN je energie stroomt weer! JA, ik wil! Laat hier je nummer of mailadres achter waarop ik je vandaag nog kan bereiken, dan prikken we op korte termijn een datum.

* in je lijf – bovenstaand lijstje van fysieke ongemakken komen veelal voort uit stress, toch is het belangrijk om een arts te raadplegen indien de klachten aanhouden.

Via Mike Dooley  (een man die mij enorm inspireert en aanzet om mijn dromen waar te maken) las ik een blog van Pam Bauer: De waarheid over angst (en hoe je moed ontwikkelt). Ik heb ‘m hieronder vertaald en e.a. toegevoegd naar eigen ervaring en inzicht.

Heb je  ooit een opwindend nieuw idee gehad, maar voordat je werkelijk stappen ging zetten jezelf er al van overtuigd dat het zou mislukken?

Wanneer je stopt voordat je begint, is dat angst in actie! Als er één ding is dat we allemaal gemeen hebben, is dat angst. Angst is een ingebouwde basisfunctie van de hersenen. Het komt uit een deel van je hersenen die in eerste instantie in reptielen is geëvolueerd. In haar boek, Steering by Starlight, noemt Martha Beck dit je innerlijke hagedis:

“Het hele doel van ons reptielenbrein is om continu overlevingsangsten uit te zenden – alarmreacties welke dieren in het wild levend houden. Deze angsten vallen in twee categorieën: Gebrek en aanval. Aan de ene kant, is ons reptielenbrein ervan overtuigd dat we alles missen wat we nodig hebben: we hebben niet genoeg liefde, tijd, geld, -alles. Aan de andere kant, staat er iets vreselijks te gebeuren: Een roofdier – mens of dier – is er op uit ons te grazen te nemen. Dit is logisch als we ergens in een grot verstopt zitten, maar wanneer we thuis in bed liggen, haakt hierdoor onze verbeelding aan op catastrofes die zo vaag en moeilijk af te weren zijn, dat ze ons vullen met angst welke geen duidelijke actie of implicatie heeft.”

We hebben dit systeem in ons hoofd, het speelt doorlopend af, in een poging ons veilig te houden. Het gaat maar door.

Deze innerlijke hagedis voelt zich het meest comfortabel wanneer het zijn omgeving kent – het landschap, de routine, alle gebruikelijke mensen, plaatsen en dingen – en er niets verandert. De status-quo is goed, want het is een bekende ‘bekende’. Het verkennen van nieuw terrein, aan de andere kant, zet ons alarm aan. Dit is het rijk van de onbekende ‘onbekenden’ en de ‘getsies’! Welke hinderlaag ligt daarbuiten om jou te grazen te nemen?

Om de status quo te behouden, probeert je innerlijke hagedis je enthousiasme te verpletteren om je te weerhouden nieuwe gebieden te exploreren. Hier is hoe het werkt in vier eenvoudige stappen:

1) Je denkt aan iets nieuws te doen

2) Het voelt kwetsbaar en riskant

3) Angst krijgt vat

4) Je hebt onmiddellijk redenen paraat waarom het idee a) stom is en b) zal mislukken

Het resultaat? Geen actie.

Dit proces kan zo snel gebeuren dat we de verschillende stappen vaak niet eens opmerken – je gaat gewoon van stap 1 ( “Ik wil deze!”) Naar stap 4 ( “Waarom de moeite nemen?!”). Dit noemt Pam de halfwaardetijd van enthousiasme. De halfwaardetijd is de hoeveelheid tijd die staat voor de hoeveelheid van ‘iets’ dat tot de helft wordt teruggebracht. Met dit tempo van verval, glijdt je enthousiasme (en vertrouwen) snel het afvoerputje in.

Om mij heen zie ik persoonlijkheden, zoals Simone Levie, die allerlei mooie challenges in Social Media start en als ondernemer gigantische groei maakt en anderen daar ook bij begeleidt. Ze schrijft regelmatig blogs, nodigt andere professionals uit om hen ook op de kaart te zetten en bedenkt de ene succesvolle online activiteit na de andere.

Ik heb Simone ontmoet tijdens een ander business event en liet mij door haar inspireren. Wat zij kan, kan ik ook! Tenminste dat dacht ik… enthousiast ben ik allerlei cursussen gaan volgen voor het maken van online programma’s en het optimaliseren van mijn website… maar resultaat bleef uit. En… belangrijk om te noemen… tijdens deze inspanningen verloor ik ook mijn liefdevolle zelf. Ik was gespannen, werkte het klokje rond en was zeker niet de gezelligste thuis. Wat deed ik verkeerd?

Ik week af van mijn persoonlijke missie! Is het mijn missie om een imperium op te bouwen? Is het mijn missie om miljonair te worden? Nee!

Mijn persoonlijk verlangen ligt erin een goede, liefdevolle, geduldige moeder te zijn. Tijd om naar yoga te gaan en een warm bad te nemen. Een liefhebbende partner voor mijn vent te zijn. Een gezellige vrouw en luisterend oor voor familie en vrienden. De tijd hebben om 4x per dag een heerlijke speelse wandeling met ons hondje Bloom te maken.

Een huishouden te runnen waarbij ik voldoening voel tijdens alle handelingen. En wanneer mijn dochter op school zit, mijn cliënten en de stichtingen waarvoor ik werk het beste van mezelf te geven. Anderen begeleiden in vertrouwen terugvinden en met eigen wijsheid en innerlijk weten de stappen zetten die passen bij hun diepste en zuiverste verlangen! Boosheid en wraak transformeren in positieve daadkracht en vergeving. Regie en verantwoordelijkheid herpakken en een leven leiden in flow met zichzelf en deze wereld!

Ongeveer 4 jaar geleden, toen ik overwoog om werk in loondienst te verruilen voor zelfstandig ondernemerschap  fluisterde de kritische stem in mij:

Wat als je te weinig klanten hebt?
Ben je wel goed genoeg om voor groepen te staan?
Hoe krijg je het voor elkaar dat instanties/partijen je serieus nemen?
Zit er wel genoeg tijd in een dag om dit allemaal te ‘hebben’?

Hoe gemakkelijk zou het zijn geweest om mijn droom te laten vallen? Angst had me te pakken voordat ik begon.

Elizabeth Gilbert zegt: “Je angst is het meest saaie ding aan je. Angst vertelt je maar één ding: STOP. Terwijl creativiteit, moed en inspiratie alleen maar willen dat je GAAT. Gaan = beweging = verandering = fascinatie = mogelijkheid = groei = LEVEN.”

Vaak willen we dat angst weggaat voordat we actie ondernemen. Het ding is, dat gebeurt niet. Angst verdwijnt niet. Je beweegt vooruit in weerwil van je angst.

Moed komt na actie, niet eerder.

In de afgelopen 4 jaar, waarvan vooral in het laatste, ben ik mij steeds meer bewust dat mogelijkheden en kansen zichtbaar worden NADAT ik voet bij stuk hou om trouw te blijven aan mezelf en mijn diepste verlangens. En tuurlijk herken ik op bepaalde momenten de roep van angst vanuit mijn reptielenbrein – maar dan kies ik er bewust voor een kleine stap – een mini actie – te ondernemen in de richting waar ik naar toe wil. Een brief aan een Stichting, het doorpakken van een aanbeveling, het blijven schrijven van nieuwsbrieven (met een relaxte frequentie – wanneer ik de inspiratie heb), openstaan voor serendipiteit, toeval en synchroniciteit. Met aandacht en open ogen – in het hier en nu – helpen waar mogelijk.

De manier om actie te ondernemen in het gezicht van angst is door het nemen van kleine stappen – stappen zo klein dat je innerlijke hagedis ze niet in de gaten heeft. Zoals met aandacht, interesse en een open hart elke dag welkom te heten. En te merken dat de wereld niet ophoudt als je een kleine actie onderneemt. Daarna neem je weer de volgende.

Alle successen gebeuren met één kleine stap per keer.

Wat kun jij doen – welke kleine stap kun jij nemen – om datgene wat je eigenlijk zo graag wilt bereiken, te doen?